………. میانِ حلقه ی آغوشِ مهربانت….
شراره از دل ما می کشد زبانه به سر بیا که می زند این آتش شبانه به سر چو موج سر به سر سنگ می زنم وقتی _ _ که دست می دهد آن حال عاشقانه به سر میان حلقۀ آغوش مهربانت باز مرا بگیر …
……….. به دوات اشک….
. . . به دوات اشک شستم سرِ کلکِ خونِ مژگان غزل از تو بازگفتم به زبانِ بی زبانی . . . خط: رسول پاک فطرت …
- 1
- 2