برچسب:شعر

من از آنِ تو تو آنِ من، آه ! جن تو را پری مرا! شورِ فایز و فراترم تا چگونه بنگری مرا طفلِ نو رسیده پیر شد، روز رفت و شب دلیر شد مادرِ فلک به شیرِ غم تا کجا بپروری مرا عاشقانه گفتمت که …

شعر خوانی من در محضر حضرت علامه استاد شفیعی کدکنی …

اى ماه بس که سر به هوا مى کنى مرا آخر به راه عشق فنا مى کنى مرا دیگر تو را نشان خلایق نمى دهم اى قبله اى که قبله نما مى کنى مرا من نرمه نایم و تو نَفَس، من تنم تو روح کاین …

دوستان زنجانی میتوانند کتاب پری خوانی را به همراه سایر کتاب های من از کتابکده ی فرهنگ زنجان تهیه کنند …

اصل نخستین در بحث پیرامون شعر بودن یا نبودن یک متن، ادبّیت آن است. امروزه ظهور استعدادهای اندک و حضور کسانی که هویت گمشدۀ خود را در شاعر بودن جستجو می کنند باعث شده فضایی در شعر و به عنوان شعر آفریده شود که ماهیتش …

سر طاقی شیکستست و… درِ زورخونه بستست و… دلای مردا خستست و… دیگه حال کسی خوش نیست … عمومرشد ته جاده … تو گود غربت افتاده … نه میل مونده نه کباده … نفس هست و نفس کش نیست … عمو مرشد تو پاشوره … …

من دیگر من ، من شکوفای من ، من رهای من در راه است…. سال خوشی خواهد بود در کنار شما…. …

مگر تو باز کنی بندِ زلف را که دمی شود کرانه ی این رودِ بی کران پیدا حریر پیر هنت  آسمان و میبینم که گشته ماه در آن سوی آسمان  پیدا تنت تمامِ جهانِ من و  خوشا که شده است ز پشت ِ پیرهنت نیمی …

به سر آمدیّ و مرا چنان مَلَکِ العذابِ مجرّبا که بگیرم از پیِ دامنت که أنا الملیکُ مقَرّبا نفسی به سوی تو آمدم هله گو و جامه دران که من کَشَفَ البلاءَ بمذهبک بَلَغَ السماء مـُهذّبا نهراسم از ظلمات و ، شب چو به دشت …