امیرحسین اللهیاری – افکار

به نامِ چاشنی بخش زبان ها

 

برومند باد آن همایون درخت

که در سایه آن توان برد رخت

 

 

محضرِ شاعر مبتکر وهنرمند جناب آقای امیرحسین الهیاری

 

با سلام و درود،

 

خاطر مبارک را مستحضر می دارد که در چند ماه اخیر مجموعه ارزشمند “آن حرف دگر” اثر ماندنی آن عزیز، مونس شبهای تنهایی من بوده است و اگر بگویم بارها وبارها سطر به سطر آن را خوانده و با دریافت نکات تازه و بکر که از طبع زلال شما در واقعه جانگدازکربلا با این همه ترکیبات تازه وبدیع وتصاویر جاندار و خیال انگیزسرچشمه گرفته، بهره ها برده ام ودر پای این نخل تناوری که با اشک و آه پرورده شده است از بن دندان و ژرفای جان گریسته ام  سخن به گزاف نگفته ام.

کمتر مجموعه ای را درباره حادثه طف دیده ام که تا این حد ارادتمند را تحت تاثیر قرار داده باشد. گواه این مدعی مقدمه جامع و زیبایی است که استاد فرهیخته و بی همتا، حضرت بهاء الدین خرمشاهی با اعجاز و ایجاز به قلم آورده و همانند کتیبه ای بر دیباچه آن حرف دگر می درخشد و با این ترتیب ذهن و زبانم به غیر از تحسین چه میتواند بگوید و یا بنویسد؟از خداوند بزرگ توفیق هر چه بیشتر آن عزیز را مسئلت دارم، چنین باد و چنین تر.

با احترام

مشفق کاشانی

۲۸/۱/۱۳۹۰