تصنیف غم نواز با شعری از امیرحسین الهیاری ، آهنگ از علی قمصری، اجرا : بهرخ شورورزی و علی قمصری
“مفهوم مطلق یار ”
ای با تو جان بشکوه! ای با تو دل به قرار!
مصداقِ بارزِ دوست! مفهومِ مطلقِ یار!
در چشمِ خسته ی من ، عکسِ تو را که گرفت؟
کِی لایقِ تو شدند آیینه های غبار؟
کوهی به شانه ی ما ، بر شانه های تو برف
داغی به سینه ی ما، بر سینه ی تو انار
گیسوی روشنِ تو ، نبضِ روایتِ ماست
خوش میزنی غمِ ما دستی نبرده به تار
با چند بوسه ی تر خواهد نشست شرر؟
پرسیدی و به جواب، بوسیدمت که هزار