“زاده مهر” نام اثر نه چندان تازه ای از کوروش یغمایی است که به تازگی _با اعمال تغییراتی!_ در فضای مجازی عرضه شده. نکته مثبتش گیتاری است که کوروش یغمایی با آن لهجه ی ترکیبی مخصوص به خودش نواخته و همین! مابقی یک شامورتی بازی است… نه! بدتر است! چون ادعایی گران را به دوش آهنگ بیچاره انداخته اند!!!
خط ملودی مضحکی که به آهنگ های کودکستان ها شبیه است، آکورد های نخ نمایی که با استرینگ کیبوردی احتمالا متعلق به چهل سالگی خواننده گرفته شده اند، ترکیب بی تناسب “نرمه نای” با تحریر ساتگین یغمایی در آغاز کار که هیچ به آن نیفزوده و صدای عناصر سازنده ریتم که گویا با چکش و قابلمه اجرا شده اند، میکس کار هم که روی میکسر به دیوار!
آقای یغمایی! این که شما ممنوع الکار هستید به این معنی نیست که درهای استودیو های مملکت را به روی شما بسته اند! و یا نوازندگان مایل نیستند برای شما بزنند! و خیلی چیز های دیگر! فقط درد و دغدغه تان این است که کار را به هر زور و زحمتی هست رایگان تمام کنید که میکنید!!! چه کسی این حق را به شما میدهد که یک کار بنجل و دست دوم را در بوق و کرنا کنید و پشت نام ایران، مشیری و البته نام خودتان پنهانش فرمایید و به عنوان یک کار ملی !!! به خورد ملت دهید و تازه فرا خوان هم بدهید برای اجراهای مختلف خوانندگان دیگر از این کار…؟
بیشتر از پیش نگران حالتان هستم!
همین!