تو “شانه” باشی و من بی قرار گریه کنم
تو “سینه” باشی و من داغدار گریه کنم
گرفته باشم و بگشایی ام به لبخندی
گرفته باشی و من زار زار گریه کنم
که شاعری کنمت سوگوار و در غزلم
دو بار نام تو باشد دو بار گریه کنم
خدای را به من ای خوب روزگار بگو
چقدر از بد این روزگار گریه کنم؟
به یمن عشق خدا قسمتم کند که شبی
بگیرمت نفسی در کنار گریه کنم
عالی بود مثل همیشه.
آقای اللهیاری من کماکان منتظر جواب شما هستم.
سلام
آقای اللهیاری چراجواب نمیدین؟!!!!!!!!!
الان هممون منتظر جوابتونیم ولی شما اصن عین خیالتون نیست…
روز اول ک جوابمو دادین گفتم شما بابقیه فرق میکنین ولی….
نوشتتون هم خیلی قشنگه
یاعلــــی
سلام دوست شاعرم
بسیار عالی بود این غزل
مثل بقیه ی کارهایی که از شما خواندم
بابت هر دو کتابتان که لطف کردین و هدیه به من دادین ، بسیار سپاسگزارم
این نشانی خانه ی من است
خوشحالم می کنین اگر قدم بر چشم های این خانه بگذارین … 🙂